”E va litt forvirra då
e våkna en morgen førr drømmen e drømt ja den va berre sorgen Maten på bordet va
oppspist og borte E ha prøvd å nå den -med
arma førr korte De andre de lo de åt
og forsynt se Tebake satt e åleina og sulten Og
syns de va ekle førbainna så kulten Tenkt sånn kan d bli
når e havna på hjemme’ Konturan e skimta ikkje alt førr langt fremme…”
Har fundert på det i ettertid, at kanskje er det ikke heldig
med for mye mat sånn rett før jeg køyer rundt midnatt, det blir lett urolig
soving av det, og jeg trenger den skjønnhetsøvn jeg kan få…
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar